Het is de laatste les. Voor leerlingen is
het de laatste les Nederlands ooit, voor mij de laatste les met deze
leerlingen. Ooit. Dat is een raar besef. Ik ken de meeste leerlingen nog niet
zo lang, maar ik vind het maar niks dat ik ze hierna nooit meer in de klas heb.
Ik wil ze alles vertellen, alles wat ik de vorige lessen ook al heb gezegd, wat
ik ben vergeten te zeggen of wat ik toen nog niet wist. Ik wil ze vertellen
over hun eindexamen, dat ze goed naar de vraagstelling moeten kijken en naar de
eerste en laatste zinnen van alinea’s, die zijn belangrijk. Alles wat al zo
vaak voorbijgekomen is lijkt te zijn vervlogen, niet (alleen) bij de
leerlingen, maar (ook) bij mij.
Daarnaast wil ik ze vertellen dat ik het
knap vind hoe ze het doen, op school, en buiten school, al weet ik van dat
laatste weinig tot niets. Toch voel ik die behoefte, de behoefte om iedereen
overal in te prijzen, misschien omdat dat nodig is, misschien omdat ik dat
nodig heb, misschien omdat het de laatste les is. Ik vind het een fijne klas,
eigenlijk wil ik dat zeggen. Ik vind mezelf ook fijn in die klas. Dat gaat
vanzelf. Ik had in deze klas een heleboel dingen anders willen doen, maar dat
maakt nu niets meer uit. Ik wil vertellen dat ik het een fijn jaar vond. Dat
kan wel, toch? Zouden de leerlingen me geloven? Of, beter nog, zouden ze het al weten?
Ik wil vragen wat de leerlingen na dit
jaar gaan doen. En daarvoor, wat ze voor hierna gaan doen, in de vakantie, in
de zo lange vakantie die voor mij niet lang genoeg kon duren, destijds. Zouden
zij er ook zo aan toe zijn? En waar zouden ze nog meer aan toe zijn? Aan
studeren? Aan vrijheid? Een nieuwe stad? Een nieuw land? Of iets heel anders?
Ik ben benieuwd naar wat de leerlingen willen, na school, als alles kan of in
ieder geval veel meer dan daarvoor. Ikzelf wilde zo snel mogelijk op eigen benen
staan en ging op kamers wonen, in Tilburg, met mijn broer. Ik ging filosofie
studeren en werken bij de schouwburg. Ik woonde het eerste jaar op een
steenworp afstand van mijn ouders, maar toch was alles anders. In de klas zitten
27 leerlingen voor wie over een paar maanden ook alles anders is. Althans, dat
denk ik, en misschien hoop ik het ook.
Ze hebben gekozen voor een tussenjaar, een
reis of ze gaan studeren: biomedische wetenschappen, culturele antropologie,
science, business and innovation, econometrie, Japanstudies, archeologie,
liberal arts and science, logopedie, pop-/rockacademie, wiskunde, civiele
techniek, farmacie, informatica, kunstmatige intelligentie, geneeskunde,
psychology and technology, medische biologie.
Ik wens iedereen heel veel geluk toe met
alles wat er komen gaat, te beginnen met de examens!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten