Als ik profvoetballer geweest was, speelde ik nu op de toppen
van mijn kunnen. Ik weet niet of ik goed zou zijn en waar ik zou spelen, maar
ik weet dat dit één van mijn beste jaren zou zijn. Ik haalde alles eruit wat erin zat,
in de wetenschap dat het de komende jaren alleen nog maar achteruit zou gaan. En
wat zou ik moeten doen als mijn carrière erop zou zitten? Zou ik nog ergens goed in
kunnen worden, ooit? En zou ik het dan net zo leuk vinden als voetballen? Op school
ben ik gelukkig nog een beginner. Ik ben een jonge profvoetballer die net zijn
eerste echte contract getekend heeft. Ik ben gedreven, wil zoveel mogelijk
speeltijd en laat geen kans onbenut om dat te laten zien. Ik train hard, soms
te hard, en ik schik me in elke rol of positie op het veld. Wel weet ik, nu ik
een paar jaar bij de selectie zit, steeds beter waar ik me graag op zou willen
richten, wat mijn kwaliteiten zijn. Een profielschets, zo zou Louis van Gaal
het noemen.
Volgens mij moet ik het hebben van mijn instelling. Ik heb
geen fluwelen techniek, laat vaak ballen van mijn voet springen, maar door mijn
inzet kan ik dat soms een beetje verbloemen. Ik houd altijd de
moed erin, zoals de spelers die je na een zoveelste tegengoal wild om zich heen
ziet klappen. In het veld coach ik fanatiek, maar positief. Iedereen mag fouten
maken, al ben ik voor mezelf wel eens te streng en voor mijn medespelers te
begripvol. In de opbouw draag ik mijn steentje bij: ik heb oog voor mijn
medespelers en probeer iedereen bij het spel te betrekken. Toch ontbreekt het
me geregeld aan een goed overzicht. Ik ben onrustig aan de bal, heb veel
balcontacten nodig, waardoor ik niet alles over- en doorzie wat er om me heen
gebeurt. Ook als ik voor de goal kom, kan het nog stukken efficiënter, al gaat dat steeds beter. Ik kies niet altijd meer voor de moeilijke oplossing, geef
steeds vaker de bal breed zodat iemand anders de klus kan klaren. Als ik de ruimte heb, kan ik profiteren van mijn snelheid. Wel worden mijn acties langzaamaan steeds minder verrassend; daar moet ik aan werken. Tot slot
heb ik een goede voorzet in huis, al is die soms wel wat lang onderweg, waardoor
hij gemakkelijk onderschept kan worden.
De komende jaren ga ik meer over mezelf ontdekken, en hopelijk
steeds beter worden, in kleine stappen, zodat het nooit ophoudt en ik nooit
hoef af te bouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten